در حقیقت گل محمدی خشک شده در بازار و ادویه های آشپزی برای قرن ها به عنوان طعم دهنده و نگهدارنده مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفته اند.
علاوه بر این، گیاهان و ادویه جات ترشی جات به دلیل فواید سلامتی شناخته شده و احتمالی از زمان های قدیم در کارهای پزشکی مورد استفاده قرار گرفته اند.
برخی از اثرات سلامتی نسبت داده شده به گل محمدی خشک شده شامل اثرات آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی و همچنین محافظت بالقوه در برابر بیماری های قلبی عروقی، تخریب عصبی، دیابت نوع 2 و سرطان است.
در حالی که علاقه به گیاهان و ادویه‌ها به‌عنوان عوامل دارویی همچنان بالاست و استفاده از آنها در غذاها همچنان رو به افزایش است، مطالعات بسیار کمی برای ردیابی دریافت رژیم غذایی گیاهان و ادویه‌ها انجام شده است و حتی تعداد کمتری نیز برای یافتن نشانگرهای زیستی بالقوه مواد غذایی تلاش کرده‌اند.
هدف از بررسی حاضر بررسی سیستماتیک ادبیات جهانی در مورد گل محمدی خشک شده در تلاش برای شناسایی و ارزیابی بیومارکرهای مصرفی خاص برای مجموعه‌ای از گیاهان و ادویه‌های رایج در انسان است.
در مجموع 25 گیاه و ادویه در ابتدا انتخاب شد، از جمله انیسون، ریحان، فلفل سیاه، زیره، فلفل چیلی، دارچین، میخک، زیره سبز، کورکومین، شوید، رازیانه، شنبلیله، زنجبیل، علف لیمو، مرزنجوش، جوز هندی، پونه کوهی، جعفری، نعناع و نعناع، رزماری، زعفران، مریم گلی،گل محمدی خشک شده، ترخون و آویشن.
با این حال، تنها 17 مورد از این گیاهان و ادویه جات، مطالعات بررسی شده را منتشر کرده بودند که نشانگرهای زیستی بالقوه مصرف را توصیف می کردند.
در بسیاری از مطالعات، گل محمدی خشک شده مورد علاقه به شکل کپسول یا عصاره تجویز می شد و مطالعات بسیار کمی با غذاهای واقعی انجام شد.
یک ارزیابی سیستماتیک از نشانگرهای زیستی کاندید نیز انجام شد. با توجه به محدودیت‌های موجود در طرح‌های تجربی برای بسیاری از مطالعات منتشر شده، کار بیشتری برای ارزیابی بهتر مجموعه شناسایی‌شده BFIs مورد نیاز است.
اگرچه مصرف روزانه گل محمدی خشک شده در مقایسه با اکثر غذاها بسیار کم است، این مجموعه مهم از عوامل چاشنی غذا را نباید دست کم گرفت، به ویژه با توجه به مزایای بالقوه آنها برای سلامت انسان.
