خوردن گوشت حیوانات عجیب و غریب همیشه یک امر تجملی است. و تا حدی باید اینگونه باشد تا به نوعی تعادل گونه های متمایز حفظ شود و همچنین تولیدی کاملاً مسئولانه، آگاهانه و پایدار حفظ شود.
از عجیب‌ترین گوشت‌هایی که می‌توانند در بازار به دست آورند، شترمرغ آفریقایی است که پس از چند سال در مزارع بومی در سایر عرض‌های جغرافیایی مانند اروپا و آمریکا تولید می‌کند.
قیمت گوشت شترمرغ که به نظر بسیاری از افراد طعمی نزدیک به گوشت گاو و عطری مانند بوی ماهی دارد بسیار متغییر بوده و دچار نوسان است.
شترمرغ فقط در استپ های بزرگ آفریقا در آزادی زندگی می کند و تولید خود را در آفریقای جنوبی سازماندهی شده برای صادرات پرهای محترم خود به اروپا و به ویژه به فرانسه آغاز کرد.
در سال 1875، این کشور آفریقایی به دلیل سیاست تجاری مبتنی بر انحصار تجاری سازی محصولات و محدودیت های صادراتی، موقعیت غالبی در تجارت جهانی خود داشت.
با این حال، گسترش مصرف او با قدمت چند دهه در نتیجه نگرانی عمومی برای دستیابی به یک رژیم غذایی سالم تولید می‌شود، زیرا گوشت او نماینده آشکار غذای کم چرب است.
در دهه 80، بهره برداری از پوست و گوشت این پرنده برای کریادورها اهمیت پیدا می کند و شروع به رشد تجاری سازی او می کند و به کشورهای همسایه مانند نامیبیا یا بوتسوانا می رسد و به بازارهای بزرگ مانند شمال می رسد.
آمریکایی، اسرائیلی، استرالیایی و البته اسپانیایی، جایی که امروزه امکان دستیابی به آن در رستوران ها و سوپرمارکت ها وجود دارد.
در حال حاضر آفريقاي جنوبي از تحميل رهنمودهاي مربوط به بهره برداري وي تبعيت مي كند كه البته نزول هاي مهمي از توليدات وي را در آمريكا و استراليا به خود ديده است، زيرا گرايش به تمركز اين فعاليت را نشان مي دهند.
به نوبه خود، در اروپا با گرایش بیشتر به منطقه شرق اروپا و مرکز به رشد خود ادامه می دهد.
