این مقاله یک رویکرد جدید و عملی برای بهبود فر صنعتی کیک پزی ارائه می‌کند که بر کاهش انرژی و بهبود عملکرد فرآیند تأکید دارد.
کوره های صنعتی مقدار قابل توجهی انرژی مصرف می کنند و تاثیر بسزایی بر کیفیت محصول دارند. بنابراین، بهبود کوره ها باید یک هدف مهم برای تولید کنندگان باشد.
رویکرد سه مرحله‌ای شامل درک محصول بهبود فرآیند و بهینه‌سازی پارامتر فرآیند است. درک درمان با استفاده از تجزیه و تحلیل مکانیکی دینامیکی (DMA) و آزمایش‌های رنگی CIE-Lch ایجاد می‌شود که روی هم تأثیر تغییرات دما بر تبدیل پخت و کیفیت محصول حاصل را برجسته می‌کنند.
بهبود فرآیند شامل مدلسازی ترمودینامیکی هوای فر برای ارزیابی تاثیر عایق بر یکنواختی دما و پاسخگویی سیستم است.
در نهایت پارامترهای فرآیند مانند دما، فشار منفی و جریان هوا، برای کاهش مصرف انرژی بهینه شده‌اند.
این روش به طور موثر برای یک اجاق فستونی 1 مگاواتی نشان داده شده است، که منجر به کاهش 87.5٪ در زمان خنک کننده، صرفه جویی در 202 ساعت از توقف سالانه و کاهش مصرف گاز 20-30٪ می شود.
کوره های صنعتی معمولاً در صنایع تولیدی برای پخت، خشک کردن یا پخت استفاده می شوند.
عملکرد یک کوره در مقایسه با بهترین روش موجود، می‌تواند در طول زمان به دلیل تخریب ساختاری و مکانیکی پیشرفت‌های فناوری یا تغییر نیازهای فرآیند کاهش یابد.
در بسیاری از کوره های صنعتی موجود پتانسیل بهبود عملکرد از نظر انرژی و عملکرد فرآیند وجود دارد.
کاربردهای گرمایش تقریباً 1/5 کل انرژی صنعتی را مصرف می‌کنند (OEERE 2001)، و این مطالعه محاسبه کرده است که انتشار گازهای گلخانه‌ای معمولی از اجاق‌های صنعتی با گاز مستقیم 0.2-0.4 tCO2e در هر تن توان خروجی محصول برای یک کوره 1 مگاواتی است.
صرفه جویی در انرژی در سراسر سایت در فرآیندهای گرمایش در سراسر ادبیات موجود نسبتاً رایج است. از طرف دیگر زمانی که سازندگان از سخت افزار فرآیند اطمینان داشتند بهینه سازی باید تکمیل شود.
