در حقیقت مستربچ فلور (MB) یک افزودنی جامد برای پلاستیک است که برای رنگ آمیزی پلاستیک ها (مستربچ رنگی) یا دادن خواص دیگر به پلاستیک ها (مستربچ افزودنی) استفاده می شود.
یک شکل دوز مایع را رنگ مایع می نامند. مستربچ مخلوط غلیظی از رنگدانه ها و/یا مواد افزودنی است که در طی فرآیند حرارتی در یک رزین حامل محصور شده و سپس سرد شده و به شکل دانه ای بریده می شود.
مستربچ به پردازنده این امکان را می دهد که در طی فرآیند پلاستیک، پلیمر خام را به صورت اقتصادی رنگ آمیزی کند.
جایگزین‌های استفاده از مستربچ‌ها، خرید یک ماده کاملاً ترکیبی (که ممکن است گران‌تر باشد و برای مثال تغییر رنگ محصول کمتر باز باشد) یا ترکیب از مواد خام در محل (که مستعد مشکلاتی با دستیابی به پراکندگی کامل رنگ‌ها و رنگ‌ها است) است.
مواد افزودنی و مستعد تهیه مواد بیشتر از آنچه برای تولید استفاده می شود). در مقایسه با رنگدانه های خالص، مستربچ ها به فضای ذخیره سازی بیشتری نیاز دارند و زمان تحویل آنها طولانی تر است.
یکی دیگر از معایب قرار گرفتن در معرض حرارت اضافی (“تاریخچه گرما”) برای حامل و افزودنی است. این ممکن است مهم باشد به عنوان مثال برای رنگدانه هایی که از نظر حرارتی پایدار هستند.
از آنجایی که مستربچ ها قبلاً ترکیبات از قبل مخلوط شده هستند، استفاده از آنها مشکلات مربوط به تجمع مواد افزودنی یا رنگ یا پراکندگی ناکافی را کاهش می دهد.
غلظت ماده افزودنی در مستربچ بسیار بیشتر از پلیمر نهایی است، اما افزودنی در حال حاضر به درستی در رزین میزبان پراکنده شده است. از جهاتی استفاده از آنها شبیه به استفاده از فروآلیاژها برای افزودن عناصر آلیاژی به فولادها است.
استفاده از مستربچ‌ها به کارخانه اجازه می‌دهد تا درجات کمتری از پلیمر را نگه دارد و پلیمر طبیعی ارزان‌تر را به صورت عمده خریداری کند.
